|| Dermatolog (1872-1922), wspolzalozycie! wspolczesnej seksuologii і sek-
siatrii. Jego dzielo pt. Das Sexualleben unserer Zeit und seine Beziehungen zur % Modernen Kultur, wydane w 1909 r. w Berlinie, jest uwazane za pierwsze systematy — i’v,; czne przedstawienie wiedzy seksuologicznej.
■- Bloch stworzyl w 1906 r. poj? cie Sexuahvissenschaft (wiedza seksualna, nauka seksualna). Cz? sto pisal on pod pseudonimem „Dr Albert Hagen”. W Die sexuelle : Osphresiologie (1900) stwierdzil, ze najbardziej stymulujqco seksualnie dzialajq. te
% zapachy, ktore s^ najbardziej zblizone do zapachu wydzieliny seksualnej lub z niej w zostaly wytworzone. Opisal on przypadek pikacizmu (picacismus), przez ktory rozumial — w przeciwienstwie do wlasciwych, chorobowych perwersji — silnie wyrazonq potrzeb? wzmagania podniecenia seksualnego (ktore jednak ostatecznie. konczy si? spolkowaniem). Sam termin „pikacizm” stworzyl A. Eulenburg. Bloch opisal m? zczyzn?, ktory tylko wtedy mogl doznac zaspokojenia seksualnego, gdy — v, wlozyl cygaro od strony ustnika do pochwy partnerki, po czym je wypalal.
Bloch, podobnie jak wielu innych badaczy nie wywodzqcych si? z psychiatrii, -■ odrzucal teori? degeneracji oraz mozliwosc wyst? powania post? pujacej degeneracji w miar? rozwoju spoleczenstwa. S^dzil, ze przyczyn^ odchyleri seksualnych nie jest i; degeneracja, lecz pragnienie odmiany seksualnej, wlasciwe czlowiekowi. Antropolo — S giczny kierunek badan wprowadzony przez Blocha pozwolil udowodnic przekony — wajaco, ze pewne seksualne uzewn? trznienia, ktore R. Krafft-Ebing І wielu ‘y’ psychiatrow uwazali za objawy degeneracji, w innych kulturach uchodzily za % zjawiska normalne, a przy tym nie bylo zadnych oznak, aby ludzi z tych kultur mozna bylo uwazac za zwyrodnialych. Bloch pisal, ze czysto medyczne uj? cie zycia seksualnego, chociaz stanowi jqdro wiedzy seksualnej, nie wystarcza, aby zrozumiec?! І ogarnqc wielostronne zwi^zki seksualnosci z wszystkimi dziedzinami ludzkiego j! zycia. 2eby docenic w pelni znaczenie milosci dla zycia indywidualnego і spoleczne — ;4~: go oraz dla kulturalnego rozwoju ludzkosci, musi ona bye zaszeregowana nie do wiedzy medyeznej, lecz do wiedzy о czlowieku w ogole, w — ktorej to wiedzy jednoczg і; І si? wszelkie inne nauki.
Bloch wypowiadal si? przeciwko mizoginii. Stwierdzal, ze tylko ci m? zczyzni Щ’ nienawidz^ kobiet, ktorzy nie dorosli do nich, ktorzy nie pozwalaja kobiecie jako
 |
woinej osobowosci, oddzialywac na siebie, ktorzy czuj$ si? przy niej tak malo] pewni siebie, ze obawiaj^ si? z jej strony ograniczenia lub zniszczenia wlasnej-; indywidualnosci. 7^
Bloch ubolewal, ze wieie ludzi nic nie wie о mozliwosci stosowania srodkoisji zapobiegajacych ciqzy oraz chorobom wenerycznym. Czynil za to odpowiedzialnym 1 fakt, ze srodki te — zgodnie z paragrafem 184 kodeksu karnego z 1871 r. — byty;j uwazane za „rozpustne”. Paragr. af ten zakazywal ich publicznego rozpowszechnia-| nia, sporz^dzania і zalecania. Bloch pisa! takze шлп. о historii kily і о prostytucji^ Bloch byl pierwszym, ktory uznal sadyzm і masohizm za objaw powszechniei wyst? puj$cy u ludzi. Etnologia і historia swiata dostarcza — wedlug niego — wielu dowodow swiadcziicych о prymitywnym d^zeniu czlowieka do uzewn? trznien;l sadystycznych і masochistycznych. Bloch opisal rozne formy sadyzmu: uszkodzenief cudzej wlasnosci z motywow sadystycznych (oblanie kwasem, podpalenie lub|l kleptomania seksualna) І symboliczne formy sadyzmu (sadyzm slowny, werbalny|| ekshibicjonizm). Stwierdzil, ze masochisci to ra? zczyzni majqcy „m? skie natury";fj ktorzy tylko wobec swej ,,pani” staj^ si? niewolnikami. Nizszym stopniem od’H
wlasne , ja” czlowieka. Przy omawianiu sadyzmu і masochizmu Bloch pisal: „To jest wlasnie okrutna, gorzka filozofia Golgoty: kto chce kochac — musi cierpiec”. :.|f Wedlug Blocha, zboczenia seksuairie wyst? powaly we wszystkich czasach;: і miejscach. S^dzil on (1922), ze zboczenia mogq bye spowodowane wrodzonymil zaburzeniami chemizmu plciowego. Zdefmiowal je jako „psychiczne ekwiwalenty| seksualne”, a na oznaezenie transwestytyzmu (1909) uzywal nazwy „psychiczny| hermafrodytyzm”.