Jest to jedna zezterech najstarszyeh cywilizacji swiata. Na nastawienie tej kultury wobec seksualnosci znaczqcy wplyw wywarly doktryny religijne (konfuejo — nizm, buddyzm І taoizm). Stosunek wczesnego fconfucjonizmu do seksualnosci byl pozytywny, jednak ulegl on zmianie m. in. wskutek ewolucji w kierunku teistyeznym (przedtem konfuejonizm byl doktryny swiatopogl^dow^ і moralno-spolecznq, oprocz tego, ze byl religiq), jaki reprezentowal neokonfuejonizm.
Poj? cie taoizmu (chin, tao — droga) obejmuje trzy zasadnicze doktryny swiatopo — gl’4dowe, filozofiezno-etyezne і religijne w Chinach (taoizm filozoficzny, neotaoizm
і taoizm religijny). Taoizm religijny powstal z taoizmu religijno-magtcznego, ktorego tresci{| byly praktyki magiczno-Iecznicze zmierzajqce do przedluzenia zycia. Taoizm religijny jest jedn^ z trzech glownych reiigii w Chinach. Akceptowal on seksualnosc jako naturaln^ sfer? egzystencji czlowieka. Taoizm sprawil, ze erotyka znalazla stosowne miejsce w kulturze chiriskiej. Taoistyczne podr? czniki erotyki przetrwaly przez wide wiekow. Pocz^tkowo celem bylo przedluzenie zycia І niesmiertelnosc ciala. Techniki praktyk taoistycznych zmierzaiy do przeksztalcenia smiertelnego ciala w niesmiertelne. Jednt) z takich technik bylo rabowanie in kobiecie. Zasada I m? ska, Jang, byla zmaterializowana w nasieniu; zasada zenska, in, w wydzielinie pochwowej. Praktyki taoistyczne zalecaly spolkowanie bez wytrysku, gdyz, zgodnie z wierzeniami, nasienie, ktore nie zostalo wytrysni? te, przedostawalo si? do mozgu, gdzie zamienialo si? w czystego ducha, odnawiajacego substancj? zyciowq. Takze f і kobiety mogly rabowac jang, gdy udalo im si? doprowadzic do wytrysku nasienia
J do pochwy, со wzmacniato ich substancje zyciowe. Abstynencja seksualna byla
j przeciwwskazana, gdyz produkcja nasienia (i wydzieliny pochwowej) byla stymuio-
| wana przez spolkowanie oraz gry erotyczne. W pozniejszym okresie nie myslano juz
 |
 |
І
|
|
о zamianie nasienia w ducha, lecz troszczono si? о rozkosz і higien?, aby zachowac w okresie starosci rownowag? sokow ciaia, (Imielinski, 1984a). W tym czasie rozbudowywano rozne techniki wspolzycia seksualnego; erotyka zostala zredukowa — na do szczegolowych recept post? powania, przy czym kazda czynnosc byta szczego — lowo opisywana, a ich kolejnosc scisle przestrzegana. Podr? czniki erotyki z tego okresu stanowiq zbior przepisow post? powania, ktorych przyswojenie zapewnialo wirtuozeri? w zakresie techniki seksualnej. Taoistyczna idealizacja calkowicie bezwlosego sromu odzwierciedlala zamilowanie do mlodych dziewczqt і do dzieci; tkwiia on a u podloza knltow nimfofilnych rozwijajgcych si? w Chinach і na calym Dalekim Wschodzie.
W erotyzmie chiriskim duzq. rol? odgrywala wiara w magi? і czary. Chiriczycy przez dlugt czas nie mogli poj^c, dlaczego kobieta zakochuje si? akurat w tym, a nie w innym m? zczyznie — і odwrotnie. Probowali to wytlumaczyc w sposob magiczny. Chinczycy nie praktykowali tak wyrafinowanych pieszczot przed stosunkiem jak Hindusi. Podniecenie seksualne przed spolkowaniem osi^gali stosuj^c о wiele subtelniejsze srodki, takie jak spiew, muzyka. A wi? c ich sztuka milosna miala bardziej estetycznq, artystyczn^, wyrafinowan^ form?. Jednym z najsilniejszych afrodyzjakow dla m? zczyzny byla niesmiala prosba wyl? knionej kobiety, aby obcho — dzil si? z піз delikatnie.
Najwi? kszym dzielem medycznym Chin starozytnych by! tzw. „Kanon medycy — ny” (Nei Czing) pochodz^cy z III tysi^clecia p. n.e. Wiedza w nim zawarta jest oparta na teorii kosmogonicznej, lecz uwzgl? dnia juz leczenie akupunkturq, ktora oprocz zastosowania w roznorakich schorzeniach byla takze uzywana jako afrodyzjak. Oprocz akupnnktury stosowano takze inne afrodyzjaki oraz mechaniczne aparaty (srebrne podporki), ktorych celem bylo poprawienie potencji і usprawnienie spolko — wania. Stosowano takze masaze tkanki Igcznej і punktow nerwowych, aby spowodo — wac oddziaiywanie na narzqdy wewn? trzne. Znane byly masazystki, ktore stosowaly „ma’saz erotyczny”. Homoseksualizm, w opinii spolecznej, uwazany byl za wyst? pek о wiele mniej zagrazaj^cy spoleczenstwu niz rozpusta (Mangold, 1965).