Urodzil si? w Kolobrzegu w 1868 r., zmarl w 1935 r. w Nicei. Wybitnie zasluzyl si? dia rozwoju seksuologii і seksiatrii. W badaniach nad seksualnosci$ ‘If uwzglednial aspekt medyezny, spoleczny і historyezny. Przede wszystkim d^zyl do Щ opracowania spolecznych problemow seksualnych, ktore uwazal za bardzo wazne. i Ц Zasadnicze znaezenie przypisywal uregulowaniu problemow etycznych, kryminolo-‘ […]

Neurolog, psychiatra, kryminolog, profesor uniwersytetu w Wiedniu (1840-1902). Uwazany do dzisiejszego dnia za tworc? wspolczesnej patologii seksualnej. Termin psychopathia sexualis przej^l od rosyjskiego lekarza H. Kaana і swojemu glownemu dzielu nadal ten tytul. Psychopathia sexualis ukazaia si? w 1886 r. w Stuttgarcie і zapocz^tkowala rozwoj wspolczesnej seksiatrii. Na owe czasy Krafft-Ebing glosil szokuj^ce, lecz post? […]

Osi^gni^cla naukowe, odwaga, upor і pasja badawcza niewielkiej grupy ludzi srawily, ze wspolczesna seksuologia (І seksiatria) zdobyia tak powaznq podbudow? teoretyczn^ і metodologi? badawcz^, iz mogla si? wyodr? bnic jako ; samodzielna nauka. Rozne byty motywacje sklaniaj^ce tych ludzi do zaj? cia si? ; badaniem sfery zycia seksualnego czlowieka, Jednymi kierowala przede wszystkim ch? c […]

Krol Boleslaw Wstydliwy ustanowil LXX juris sredensis, prawa :M nadanego dla miasta Krakowa w 1279 r.; ktory zabranial stosunkow homoseksual — ^ nych і zoofilnych. Brzmienie artykulu bylo nast? pujj|ce: „Gdzie by kto takowy II znalezion by}, zeby albo z bydl? ciem, albo chlop z chlopem przeciw przyrodzeniu j spraw? mial, takowi majq. bye na […]

Obejmuje on wiek XX, bowiem dopiero w ostatnich dziesi^tkach lat u ;y * seksuologia (І seksiatria) wyodr? bnila si? sposrod innych nauk і stala si? samo*/ У dzieln£| dziedzm$ nauki. Dopiero w XX w. odczuwa si? wyraznie spolecznip® і intelektualn^ potrzeb? wiedzy о zjawiskach seksualnych, a cenzura — wraz z calyrri і../, swoim uprzedzeniem wobec […]

Teoria Zygmunta Freuda (1905) ujmuje zboczenia plciowe jako psycho-1| logiczne namiastki normalnego celu seksualnego. Przyczyny zboczen dopatrywal si?|g : Freud w zaburzeniach rozwoju indywidualno-biograficznego, a przede wszystkiril|| л w roznorodnych Fiksacjach і regresjach pop? du piciowego. Ortodoksyjna teoria || psychoanalizy odegrala olbrzymisi rol? w rozwoju pogl^dow dotycz^cych istoty |§ і zboczen plciowych. Pod postactq roznorodnych […]

Niektorzy autorzy przyjmowali, ze zboczenia plciowe atawistyczne, Glownym reprezentantem tego kierunku byl C. Lombroso (1887). Podobnego zdania Ьуї I. Bloch (1905), ktory uwazal homoseksualizm za cech? atawistycznq, wskazujqc^ na wczesny, prymitywny stopien ontogenetycznego rozwoju pop? du seksualnego. Zwolennikiem tego kierunku byl tez K. Celesia (1900). Teoria atawistyczna nie odegrala wi? kszej roli w rozwoju poglqdow […]

.і. Na biseksualizm wyzszych krqgowcow і ludzi wskazywali juz F. Gegen- bauer (1876), F.. Waldeyer (1870) і К. Darwin (1893). J. Weismann (1893) і W. Hegar (1894). Pisali oni о utajonej obecnosci przeciwnych cech plciowych / u kazdej plci. Krafft-Ebing (1974) rozpatrywal biseksualizm u ludzi z punktu widzenia morfologiczno-embriologicznego lub ontogenetyczno-filogenetycznego. Przyjmowal on istnienie biseksualnych […]

Na poczgtku XIX w. zboczenia plciowe uwazano za objaw zwyrodnienia umyslowego. Ponadto uznawano je za grzech і wyraz „pol^czenia si? z szatanem". K. Ideler (1848) przeciwstawial si? religijnej і demonologicznej „epidemii” zboczen plciowych і uwazal je za chorob?, a nie za „rebeli? szatana przeciwko Bogu”. Moreau de Tours (1887) traktowal zboczenie plciowe jako zaburzenia b? […]

W XIX w. zaznaczyi si? dose intensywny rozwqj psychologii. Wedlug Pastuszki (1971) psychologia nowozytna rozwijala si? od XV do XIX w., przy czym doszlo w tym okresie do: 1) powstania nowej koncepcji czlowieka, 2) zroznicowania poglqdow і kiemnkow psychologicznych, mimo ze nadal funkcjonowaly one w ramach systemow filozoficznych,- 3) rozwoju badan empirycznych І zmierzania do […]