Zagadnienie to jest bardzo ziozone. Wprawdzie kobiety uzyskaly rowne prawa z m? zczyznami, lecz egzystuj^. w spoleczenstwie, ktore nadal respektuje przede wszystkim wartosci narzucone przez m? zczyzn. Oprocz tego sfera seksualna kobiet, przez diugie wieki modelowana nie przez ich wlasne potrzeby, lecz przez wymagania m? zczyzn, nie dorownuje rozwojowi sfery seksuainej m? zczyzn. Formalne partncrst — wo nie zawsze idzie w parze z partnerstwem rozumianym jako wspoldziafanie, wspolna postawa w zakresie kontaktow intymnych, wynikajqca z wewn? trznej potrzeby. Najogolniej mowigc, formy zacbowania seksualnego kobiet zaczynaj^ zmierzac w kierunku upodabniania si? do zachowan m? skich. Wzrastaj^ wymagania zwigzane ze sferq seksualn^. Jesli te przemiany uzna si? za proces tworczy, jakiemu obecnie podiegajq kobiety, to nalezy dodac, ze przewaznie nie majg one wyraznych wskazowek wyznaczajqcych — z ich punktu widzenia — prawidlowy rozwoj seksual — ny. Niektore kobiety czujq si? w tej sytuacji wr? cz zagubione і nie potrafiq odnaiezc wlasnej, najdogodniejszej dla siebie і partnera drogi rozwoju.
Spotyka si? kobiety, ktore rownouprawnienie (rowniez і seksualne) utozsamiaj^ z identycznosci^. Frobujj| przyswajac sobie і nasladowac wzory zachowania seksuai — nego (i nie tylko seksualnego) m? zczyzn nawet wowczas, gdy nie sg. one zgodne z ich potrzebami wlasnymi. Probujq np. przyswajac sobie m? ski sty! zycia, „kolekcjonu — j^c” partnerow і traktujqc ich jak „przedmioty” potrzebne do okreslonych, oznaczonych im zadan. W takiej sytuacji latwo о zawody, rozczarowania, pustk? w zyciu і zniech? cenie. U innych kobiet spotyka si? nadmiern^ fascynacj? seksualno — бсщ m? zczyzny, przcslaniajE|cg саЦ jego osobowosc. Wzrost agresywnosci seksuainej kobiet і traktowanie przez nie m? skosci jedynie z punktu widzenia sprawnosci seksuainej rowniez nie stwarza nalezytych warunkow do powstania ukladu parlnerskie — go, w ktorym mog^ si? harmonijnie rozwijac kontakty intymnc і wszelkie inne. Duza cz? sc kobiet nadal stosuje stare wzory zachowania seksualnego, charakteryzujqce si? biernosci^ і manifestacjq niech? ci do aktywnosci seksuainej w ogole oraz do wspoldziaiania z partnerem w tworczym ksztaltowaniu wzajemnych zwigzkow intymnych.
Rownouprawnienie w dziedzinie seksuainej przejawia si? m. in. we wzrosdc wymagan, jakie kobiety stawiaj^ m? zczyznom. Wymagania te dotycz^ zarowno caloksztaltu zachowania si? m? zczyzny wobec kobiety, jak і poszczegolnych form aktywnosci seksuainej zmierzajqcej do usatysfakcjonowania kobiety. To zjawisko, sluszne w swej istocie, nie zawsze jednak przyczynia si? do rozwoju harmonii і pogt? bienia kontaktow intymnych mi? dzy partnerami. Wymagania kobiet stawiane w dziedzinie seksuainej m? zczyznom mog^ bye przejawem:
— potrzeb wlasnych і d^zeniem do stworzenia prawdziwego zwigzku partners — kiego;
— potrzeb uksztaltowanych intelektualnie; poniewaz srodki masowego przekazu roztaczaj^ przed kobiety wizj? ogromu rozkoszy, jak$ moze uzyskac ona w zyciu intymnym, niektore kobiety z^dajq od m? zczyzn dostarezenia im rozkoszy seksuainej, mimo ze same nie odczuwaj^ potrzeb seksualnych, poniewaz rozwoj ich sfery seksuainej nie przebiegal prawidlowo;
— prob uzyskania dommaeji nad m? zczyznq; kobieta stawia wowczas przesadne wymagania seksualne m? zczyznie, ktorym nie moze on sprostac, aby go upokorzyc і nim zawladn^c. Czyni ona z seksualnosci, mniej iub bardziej swiadomie, instrument panowania nad m? zczyzng albo przynajmniej instrument, za pomocq ktorego chce zachowac „rownowag?” w malzenstwie, jesli w innych dziedzinach dominuje mqz. Nie trzeba podkreslac, ze jedynie spetnienie pierwszego wymafeania moze dac kobiecie satysfakcj? seksualng oraz naprawd? pogl? bic wzajemne wi? zy Iqcz^ce jjj z m? zczyznq..